Predstavlja pretežno defekt u predelu gornje usne i/ili nepca. Nastaje usled neadekvatnog spajanja delova bebinog lica tokom razvoja u materici.
Bebe se mogu roditi sa rascepom usne, rascepom nepca ili oboje. Rascep usne može zahvatiti samo jednu stranu usne, ili mogu postojati obostrano. Po veličini može biti u vidu malog defekta do širokog rascepa, koji dopire do nosa. Takođe, rascep može biti samo otvor na zadnjem delu usta, ili može biti rascep na nepcu koji ide sve do prednjeg dela usta. Rascepi male veličine mogu ostati neprimećeni.
Rascepi usne i/ili nepca mogu kao posledicu izazvati:
- poteškocće pri hranjenju - zbog nemogućnosti zatvaranja usta,
- probleme sa sluhom - zbog veće podložnosti infekcijama uha i nakupljanja tečnosti u ušima,
- problem u razvoju zuba,
- probleme sa govorom - nejasan govor, ili govor koji zvuči nazalno kada je dete starije, posebno ako se rascep ne koriguje adekvatno.
Tačan uzrok nastanka rascepa nije često jasan. Nekada se nastanak rascepa može povezati sa genima i naslednim faktorima (mada se poremećaj uglavnom ne ponavlja kod druge dece istih roditelja), pušenjem, konzumiranjem alkohola tokom trudnoće, nedostatkom folne kiseline, gojaznošću trudnice i uzimanjem nekih lekova u ranoj trudnoći. Postojanje defekta na usni, ili nepcu može se primetiti i u okviru pojedinih hromozomskih poremećaja.
Dijagnoza se obično postavlja tokom redovnog ultrazvučnog pregleda anatomije ploda u drugom trimestru. Nekada je moguća rascep primetiti i ranije, dok mali rascepi mogu eventualno ostati neprimećeni do samog rođenja, kada se uglavnom identifikuju u prvim danima nakon rođenja.
Tretman rascepa je primarno hirurški, najčešće u periodu 3-6 meseci nakon rođenja za rascep usne i 6-12 meseci nakon rođenja za rascep nepca. U postoperativnom periodu često je potrebna i dodatna nega i savetovanje u vezi načina ishrane, praćenje razvoja sluha, logopedska i jezička terapija. Većina dece nakon tretmana i kasnije imaju normalan život
Comments